Ένα υπέροχο βιβλίο που έχω διαβάσει ξανά και ξανά κι έχω κατατάξει στην κορυφή της λίστας των αγαπημένων. «Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας» το αριστούργημα του νομπελίστα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, είναι ένα έργο διαχρονικό για τον έρωτα, τη ζωή και τον θάνατο.
«Ήταν αναπόφευκτο: το άρωμα του πικραμύγδαλου τού θύμιζε πάντα τη μοίρα των αδιέξοδων ερώτων.» Όταν η νεαρή Φερμίνα Δάσα αρνείται τις παθιασμένες προτάσεις του Φλορεντίνο Αρίσα και παντρεύεται τον δόκτορα Χουβενάλ Ουρμπίνο, ο αθεράπευτα ρομαντικός Φλορεντίνο αναζητά παρηγοριά στην αγκαλιά πολλών άλλων γυναικών, καμία όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη Φερμίνα στην καρδιά του. Πιστός στον όρκο του ότι θα την αγαπάει για πάντα, ζει για την ημέρα που εκείνη θα απελευθερωθεί από τα δεσμά της. Όταν, μισό αιώνα αργότερα, ο σύζυγος της Φερμίνα σκοτώνεται προσπαθώντας να κατεβάσει τον παπαγάλο του από ένα δέντρο μάνγκο, ο Φλορεντίνο αρπάζει την ευκαιρία να δηλώσει την αιώνια αγάπη του. Μπορεί όμως ο νεανικός τους έρωτας να ξαναζωντανέψει στο λυκόφως της ζωής τους; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Η ανάμνηση του παρελθόντος δεν εξαργύρωνε το μέλλον. Εκείνη η πυρετική αναστάτωση στα είκοσι χρόνια τους, ήταν οπωσδήποτε κάτι ευγενές και όμορφο αλλά δεν ήταν έρωτας. Οι συναισθηματισμοί των νεανικών επιστολών του ακούγονταν τόσο ψεύτικοι από τη στιγμή που είχε γνωρίσει το θαύμα της παρηγοριάς των γραπτών του στοχασμών. Και καμιά φράση των επιστολών του κάποτε, καμιά στιγμή της νιότης της δεν την είχε κάνει να νιώσει πόσο ατελείωτα και μοναχικά θα μπορούσαν να είναι τα απογεύματα χωρίς εκείνον. […] Εκείνος βρισκόταν πάντα εκεί κοντά, διαθέσιμος και δεν είχε μπορέσει να το καταλάβει. Την περίμενε πενήντα ένα χρόνια, εννιά μήνες και τέσσερις μέρες. […] Ο έρωτας όμως δυναμώνει κι εξευγενίζεται με τις αντιξοότητες. […] Ήταν πλέον σαν να είχαν προσπεράσει τον δύσκολο Γολγοθά της συζυγικής ζωής και να είχαν φτάσει δίχως άσκοπες διαδρομές στην καρδιά του έρωτα. Προχωρούσαν πέρα από τις παγίδες του πάθους, πέρα από τη βάρβαρη χλεύη της ελπίδας και τις αυταπάτες της απογοήτευσης, πέρα από τον έρωτα. Είχαν ζήσει μαζί αρκετά ώστε να καταλάβουν πως ο έρωτας ήταν έρωτας σε οποιαδήποτε εποχή και σε οποιοδήποτε μέρος, αλλά όσο πιο κοντά στον θάνατο τόσο πιο δυνατός». Γιατί, όπως λέει ο συγγραφέας, «η ακατανίκητη δύναμη που κάνει τη γη να γυρίζει δεν είναι οι ευτυχισμένοι έρωτες, αλλά όσοι συναντούν εμπόδια».
Μια ιδιαίτερα συγκινητική και τρυφερή ιστορία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που κάποτε αγαπήθηκαν πολύ αλλά βρήκαν πολλά εμπόδια για να ζήσουν τον έρωτά τους. Ένας άντρας, ο Φλορεντίνο που δεν ξεπέρασε ποτέ τη γυναίκα που αγάπησε. Κι εκείνη, η Φερμίνα κάποτε αποφασίζει πως πρέπει να ακολουθήσει το μεγάλο της έρωτα στο λίγο χρόνο ζωής που της μένει.
Ρομαντικό και μαγικό, ασυνήθιστο αλλά και ανθρώπινο.
