Σοκολάτα και κρασί, όχι μακαρόνια. Η εναλλαγή δηλαδή γλυκού και πικρού συναισθήματος και η αποφυγή της εύπεπτης σκέψης.
Ο κάθε άνθρωπος έχτισε μέσα στη cinquantina της απομόνωσης το δικό του, προσωπικό τείχος φαντασίας, μέσα στο οποίο οριοθετήθηκε ως δέκτης, αλλά και ως ταυτόχρονος πομπός της αγάπης. Η απλή νοσταλγία του πόθου, που στη σύγχρονη ζωή μοιάζει να τελμάτωσε μέσα στην απομόνωση, δεν μας αρμόζει. Όχι!
Όσο οι άνθρωποι ζουν απομονωμένοι, με μόνη ζωογόνο ελπίδα τους την κατάκτηση της ελευθερίας, δύσκολα θα συμβιβάζονται σε έναν κόσμο, όπου η καλοσύνη αντικαταστάθηκε από τη γενναιότητα, η τρυφερότητα από τη ψυχωμένη σιωπή και η επικοινωνία από τη δειλία της μοναξιάς.
Αγάπη και κυριαρχία, κατάκτηση και φθορά, άγγιγμα ψυχής και ανατρίχιασμα καρδιάς, ένα αέναο παιχνίδι του νου, στο οποίο απομένει να παραδοθούμε. Ας συνοδεύσουμε λοιπόν τα αρώματα του επόμενου κρασιού μας, με την άνοιξη του ωραίου που γεννά μία σοκολάτα.
Σώματα σε καραντίνα, μάτια που αναζητούν το όνειρο πέρα από το τέλμα των ημερών μας.
Ίσως η πιο ποιητική και αισιόδοξη καταγραφή του εγκλεισμού στην εποχή της καραντίνας και του λοκντάουν.
Ίσως το πιο συγκλονιστικό βιβλίο του έτους, που καταγράφει τις ανθρώπινες στιγμές μέσα στους τέσσερις τοίχους.
Ο Αντώνης Κερασνούδης δηλώνει ότι δεν γνωρίζει τίποτα. Παραμένει ωστόσο πρόθυμος να συνεχίσει να αναζητεί κάθε πιθανό σημείο τομής, μεταξύ της φιλοσοφίας και της ιατρικής. Αντιλαμβάνεται τη φιλοσοφία ως ένα ζώντα οργανισμό, ο οποίος πρωτογεννήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα, ωρίμασε στη Ρώμη και μετουσιώθηκε στην Ευρώπη του Διαφωτισμού. Ξεκίνησε το ταξίδι αναζήτησης από τις Σέρρες και στη συνέχεια προσπάθησε να αποκρυπτογραφήσει τα μυστικά της Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο Ruhr, του Bochum της Γερμανίας. Συνεχίζει να ζει στις Σέρρες, όπου ιχνηλατεί τη φιλοσοφία, όχι στα ράφια των βιβλιοπωλείων, αλλά μέσα από την παρατήρηση των ανθρωπίνων ψυχών. Διδάσκεται καθημερινά από τις ιστορίες ζωής, αλλά και τη γλώσσα των σωμάτων που νοσούν.
Από τις εκδόσεις 24 γράμματα
